woensdag 24 februari 2010

altijd oog in oog met het Woord

Als
iedere niksnut
wordt geprezen
als
een groot dichter
wat
blijft er dan
over
voor
een arme schooier?
Jan Arends (‘Voor Remco Campert’, in: Lunchpauzegedichten)

ik heb me de kunst van het ingrediëntenhusselen
eigen gemaakt
en droomslaap overdag
van nachtelijke schransorgieën
van amuse-bouches met pretletters
van inktpotjes met het sap van verse haiku’s

letters, phrasen, zinnen ...
geen blad zo onbeschreven, of ik neem het niet voor de mond
geen stilte zo broos of ik breek ze met woorden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.